Mercurial > vim

comparison runtime/doc/vim-pl.1 @ 809:4f1b94b51e99 v7.0b02

Find changesets by keywords (author, files, the commit message), revision number or hash, or revset expression.
updated for version 7.0b02
author vimboss
date Sun, 26 Mar 2006 21:06:50 +0000
parents
children f4f8014d516e
comparison
equal deleted inserted replaced
808:111e109dad13 809:4f1b94b51e99
1 .TH VIM 1 "2002 Lut 22"
2 .SH NAME
3 vim \- Vi rozbudowany, edytor tekstu dla programisty
4 .SH SYNOPSIS
5 .br
6 .B vim
7 [opcje] [plik ..]
8 .br
9 .B vim
10 [opcje] \-
11 .br
12 .B vim
13 [opcje] \-t znacznik
14 .br
15 .B vim
16 [opcje] \-q [plik błędu]
17 .PP
18 .br
19 .B ex
20 .br
21 .B view
22 .br
23 .B gvim
24 .B gview
25 .B evim
26 .B eview
27 .br
28 .B rvim
29 .B rview
30 .B rgvim
31 .B rgview
32 .SH OPIS
33 .B Vim
34 jest edytorem tekstu kompatybilnym z Vi. Może być
35 używany do edycji wszelkiego rodzaju plików tekstowych.
36 Użyteczny zwłaszcza przy edycji programów.
37 .PP
38 Posiada wiele usprawnień w porównaniu z Vi: wielo poziomowe cofanie zmian,
39 wiele okien i buforów, podświetlanie składni, edycja linii poleceń,
40 uzupełnianie nazw plików, pomoc on-line, wizualna selekcja, itd.
41 Zobacz ":help vi_diff.txt" dla podsumowania różnić pomiędzy
42 .B Vimem
43 i Vi.
44 .PP
45 W czasie korzystania z
46 .B Vima
47 można uzyskać obszerną pomoc z systemu pomocy on-line dzięki poleceniu ":help".
48 Zobacz rozdział POMOC ON-LINE poniżej.
49 .PP
50 Najczęściej
51 .B Vim
52 jest uruchamiany do edycji pojedynczego pliku poleceniem
53 .PP
54 vim plik
55 .PP
56 Bardziej ogólnie
57 .B Vim
58 jest uruchamiany poprzez:
59 .PP
60 vim [opcje] [lista plików]
61 .PP
62 Jeśli brak listy plików edytor rozpocznie z pustym buforem. W innym
63 wypadku istnieje dokładnie jedna z czterech możliwości by wybrać jeden
64 lub więcej plików do edycji.
65 .TP 12
66 plik ..
67 Lista nazw plików.
68 Pierwsza nazwa będzie nazwą bieżącego pliku, który zostanie wczytany
69 do bufora. Kursor zostanie umieszczony w pierwszym wierszu. Do
70 kolejnych plików można przejść dzięki poleceniu ":next". By otworzyć
71 plik, którego nazwa zaczyna się od myślnika należy listę plików
72 poprzedzić "\-\-".
73 .TP
74 \-
75 Plik do edycji jest wczytany ze standardowego wejścia. Polecenia są
76 odczytywane ze standardowego wyjścia błędów, którym powinien być
77 terminal (tty).
78 .TP
79 \-t {znacznik}
80 Plik do edycji i początkowa pozycja kursora zależy od "znacznika",
81 rodzaju etykiety goto.
82 {znacznika} szuka się w pliku tags, związany z nim plik staje się
83 plikiem bieżącym i wykonuje się powiązane polecenie.
84 Zazwyczaj używa się tego sposobu dla programów w C, w których wypadku
85 {znacznik} powinien być nazwą funkcji.
86 W efekcie plik zawierający określoną funkcję staje się plikiem
87 bieżącym a kursor jest umieszczony na początku funkcji.
88 Zobacz ":help tag-commands".
89 .TP
90 \-q [plik_błędów]
91 Zacznij w trybie quickFix.
92 Plik [plik_błędów] zostaje zinterpretowany i pokaże się pierwszy błąd.
93 Jeśli brak opcji [plik_błędów] nazwa pliku zostanie pobrana z opcji
94 'errorfile' (domyślnie "AztecC.Err" dla Amigi, "errros.err" dla innych
95 systemów.
96 Do kolejnych błędów można przeskoczyć dzięki poleceniu ":cn".
97 Zobacz ":help quickfix".
98 .PP
99 W zależności od wywołania
100 .B Vim
101 zachowuje się inaczej (program może być cały czas tym samym
102 plikiem).
103 .TP 10
104 vim
105 "Normalny" sposób, wszystko jest domyślne.
106 .TP
107 ex
108 Zacznij w trybie Ex.
109 Przejdź do trybu Normalnego poleceniem ":vi".
110 Można także uruchomić poprzez argument "\-e".
111 .TP
112 view
113 Zacznij w trybie tylko do odczytu. W ten sposób będziesz chroniony
114 przed zapisywaniem pliku. Można także uruchomić poprzez argument
115 "\-R".
116 .TP
117 gvim gview
118 Wersja GUI.
119 Uruchamia nowe okno.
120 Można także uruchomić poprzez argument "\-g".
121 .TP
122 evim eview
123 Wersja GUI w łatwym trybie.
124 Uruchamia nowe okno.
125 Można także uruchomić poprzez argument "\-y".
126 .TP
127 rvim rview rgvim rgview
128 Podobnie jak powyżej, ale z ograniczeniami. Nie będzie można uruchomić
129 poleceń powłoki lub zawiesić
130 .B Vima.
131 Można także uruchomić poprzez argument "\-Z".
132 .SH OPCJE
133 Opcje można podać w dowolnej kolejności, przed lub po nazwach plików.
134 Opcje bez argumentów można łączyć po pojedynczym myślniku.
135 .TP 12
136 +[num]
137 W pierwszym pliku kursor zostanie umieszczony w wierszu "num".
138 Jeśli brak "num" kursor zostanie umieszczony w ostatnim wierszu.
139 .TP
140 +/{wzór}
141 W pierwszym pliku kursor zostanie umieszczony na pierwszym wystąpieniu
142 {wzór}.
143 Zobacz ":help search-pattern" by dowiedzieć się jakie są możliwości
144 wzorów wyszukiwania.
145 .TP
146 +{polecenie}
147 .TP
148 \-c {polecenie}
149 {polecenie} zostanie wykonane po tym jak wczyta się pierwszy plik.
150 {polecenie} jest interpretowane jako polecenie Ex.
151 Jeśli {poleceni} zawiera białe znaki musi być umieszczone w podwójnych
152 cudzysłowach (zależy to od używanej powłoki).
153 Przykład: Vim "+set si" main.c
154 .br
155 Uwaga: Można użyć do 10 poleceń "+" lub "\-c".
156 .TP
157 \-S {plik}
158 {plik} zostanie zinterpretowany po wczytaniu pierwszego pliku.
159 Jest równoważne \-c "source {plik}".
160 {plik} nie może zaczynać się '\-'.
161 Jeśli nie podano {plik} zostanie użyty "Session.vim" (działa tylko
162 wtedy jeśli \-S jest ostatnim argumentem).
163 .TP
164 \-\-cmd {polecenie}
165 Podobne do "\-c", ale polecenie jest wykonywane tuż przed
166 interpretacją jakiegokolwiek pliku vimrc.
167 Można użyć do 10 takich poleceń, niezależni od poleceń od "\-c"
168 .TP
169 \-A
170 Jeśli
171 .B Vim
172 został skompilowany ze wsparciem dla języków arabskich (edycja od
173 prawej do lewej i arabska mapa klawiatury) ta opcja uruchamia
174 .B Vima
175 w trybie arabskim, np. ustawia się opcja 'arabic'. W innym wypadku
176 pojawi się komunikat błędu i
177 .B Vim
178 zakończy działanie.
179 .TP
180 \-b
181 Tryb binarny.
182 Ustawi się kilka opcji, które umożliwią edycję plików binarnych lub
183 wykonywalnych.
184 .TP
185 \-C
186 Kompatybilny. Ustawia opcję 'compatible'.
187 W ten sposób
188 .B Vim
189 będzie zachowywał się jak Vi, nawet jeśli istnieje plik .vimrc.
190 .TP
191 \-d
192 Uruchom w trybie diff.
193 Powinno być dwa lub trzy nazwy plików jako argumenty.
194 .B Vim
195 otworzy wszystkie te pliki i pokaże różnice między nimi.
196 Działa jak vimdiff(1).
197 .TP
198 \-d {urządzenie}
199 Otwórz {urządzenie} by używać jako terminal.
200 Tylko na Amidze.
201 Przykład:
202 "\-d con:20/30/600/150".
203 .TP
204 \-D
205 Debugowanie. Przejdź do trybu debugowanie wykonując pierwsze polecenie
206 ze skryptu.
207 .TP
208 \-e
209 Uruchom
210 .B Vima
211 w trybie Ex, działa tak samo jakby wywołano program jako "ex".
212 .TP
213 \-E
214 Uruchom
215 .B Vima
216 w ulepszonym trybie Ex, działa tak samo jakby wywołano program jako
217 "exim".
218 .TP
219 \-f
220 Pierszy plan. Dla wersji GUI.
221 .B Vim
222 nie nie oddzieli się od powłoki w jakiej został uruchomiony. Na Amidze
223 .B Vim
224 nie jest uruchomiony ponownie by otworzyć nowe okno.
225 Opcja powinna być użyta kiedy
226 .B Vim
227 jest wywoływany przez program, który ma zaczekać na koniec sesji (np.
228 mail).
229 Na Amidze polecenia ":sh" i ":!" nie będą działać.
230 .TP
231 \-\-nofork
232 Pierwszy plan. Dla wersji GUI.
233 .B Vim
234 nie oddzieli się od powłoki w jakiej został uruchomiony.
235 .TP
236 \-F
237 Jeśli Vim został skompilowany ze wsparciem FKMAP dla edycji tekstów od
238 prawej do lewej i mapowania klawiatury Farsi, ta opcja uruchomi
239 .B Vima
240 w trybie Farsi, np. zostawią ustawione opcje 'fkmap' i 'rightleft'.
241 W innym wypadku pojawi się komunikat błędu i
242 .B Vim
243 zakończy działanie.
244 .TP
245 \-g
246 Jeśli
247 .B Vim
248 został skompilowany ze wsparciem dla GUI ta opcja uruchomi GUI.
249 W innym wypadku pojawi się komunikat błędu i
250 .B Vim
251 zakończy działanie.
252 .TP
253 \-h
254 Wyświetli krótką pomoc o argumentach linii poleceń i opcjach. Potem
255 .B Vim
256 zakończy działanie.
257 .TP
258 \-H
259 Jeśli
260 .B Vim
261 został skompilowany ze wsparciem RIGHTLEFT dla edycji od prawej do
262 lewej oraz ma mapowanie klawiatury dla hebrajskiego, ta opcja uruchomi
263 .B Vima
264 w trybie hebrajskim, np. ustawi opcje 'hkmap' i 'rightleft'.
265 W innym wypadku pojawi się komunikat błędu i
266 .B Vim
267 zakończy działanie.
268 .TP
269 \-i {viminfo}
270 Kiedy
271 .B Vim
272 używa pliku viminfo ta opcja wskaże jakiego pliku użyć zamiast
273 domyślnego "~/.viminfo".
274 Można też ominąć użycie pliku .viminfo przez podanie nazwy "NONE".
275 .TP
276 \-L
277 To samo co \-r.
278 .TP
279 \-l
280 Tryb Lisp.
281 Ustawia opcje 'lisp' i 'showmatch'.
282 .TP
283 \-m
284 Zmiana pliku jest niemożliwa.
285 Przestawia opcję 'write'.
286 Można cały czas zmienić zawartość bufora, ale zapisanie pliku nie jest
287 możliwa.
288 .TP
289 \-M
290 Opcje 'modifiable' i 'write' zostaną wyłączone, tak więc zmiany
291 w pliku oraz ich zapisanie nie są możliwe. Można wartość tych opcji
292 zmienić.
293 .TP
294 \-N
295 Tryb niekompatibylny. Przestawia opcję 'compatible'. Dzięki temu
296 .B Vim
297 będzie zachowywał się odrobinę lepiej, ale mniej zgodznie z Vi nawet
298 jeśli nie istnieje plik .vimrc.
299 .TP
300 \-n
301 Nie powstanie plik wymiany. Odzyskanie pliku po wypadku nie będzie
302 możliwe.
303 Wygodne jeśli instnieje potrzeba edycji na bardzo wolnym medium (np.
304 dyskietce). Ten cel można osiągnąć także przez ":set uc=0". Można
305 odwrócić przez ":set uc=200".
306 .TP
307 \-nb
308 Uruchom jako serwer edytora dla NetBeans. Zobacz dokumentację by
309 dowiedzieć się więcej.
310 .TP
311 \-o[N]
312 Otwórz N okien w stosie.
313 Kiedy brak N, otwórz jedno okno dla każdego pliku.
314 .TP
315 \-O[N]
316 Otwórz N okien obok siebie.
317 Kiedy brak N, otwórz jedno okno dla każdego pliku.
318 .TP
319 \-p[N]
320 Otwórz N kart.
321 Kiedy brak N, otwórz jedną kartę dla każdego pliku.
322 .TP
323 \-R
324 Tryb tylko do odczytu.
325 Zostanie ustawiona opcja 'readonly'.
326 Cały czas można zmieniać bufor, ale będzie istniała blokada przed przypadkowym
327 zapisaniem pliku.
328 Jeśli chcesz zapisać plik dodaj wykrzyknik do polecenia Ex, np. ":w!".
329 Opcja \-R implikuje opcję \-n (zobacz poniżej).
330 Opcja 'readonly' może zostać przestawiona poprzez ":set noro".
331 Zobacz ":help 'readonly'".
332 .TP
333 \-r
334 Wypisz listę plików wymiany razem z informacjami o nich.
335 .TP
336 \-r {plik}
337 Tryb odzyskiwania danych.
338 Plik wymiany zostanie wykorzystany do odzyskania gwałtownie przerwanej sesji.
339 Plik wymiany to plik z taką samą nazwą co plik oryginalny z dodanym ".swp".
340 Zobacz ":help recovery".
341 .TP
342 \-s
343 Tryb cichy. Rozpoczęty tylko kiedy uruchomiony jako "Ex" lub opcja
344 "\-e" została podana przed opcją "\-s".
345 .TP
346 \-s {skrypt}
347 Zostanie wczytany plik {skrypt}.
348 Znaki w pliku zostaną zinterpretowane jakby były wpisywane.
349 To samo można osiągnąć poprzez polecenie ":source! {skrypt}".
350 Jeśli osiągnięto koniec pliku zanim edytor zakończył działanie, dalsze
351 znaki odczytywane są z klawiatury.
352 .TP
353 \-T {terminal}
354 Przekazuje
355 .B Vimowi
356 nazwę terminalu jakiego używasz.
357 Wymagane tylko wtedy jeśli nie działa automatycznie.
358 Powinien być to terminal znany
359 .B Vimowi
360 (builtin) lub zdefiniowany w plikach termcap lub terminfo.
361 .TP
362 \-u {vimrc}
363 Użyj poleceń z pliku {vimrc} w czasie uruchamiania.
364 Wszystkie inne możliwe pliki uruchamiania zostaną pominięte.
365 Używaj do edytowania plików specjalnych.
366 Można pominąć także wszystkie możliwe pliki uruchamiania poprzez
367 podanie nazwy "NONE".
368 Zobacz ":help initialization" by poznać więcej szczegółów.
369 .TP
370 \-U {gvimrc}
371 Użyj poleceń z pliku {gvimrc} w czasie uruchamiania GUI.
372 Wszystkie inne możliwe pliki uruchamiania GUI zostaną pominięte.
373 Można pominąć także wszystkie możliwe pliki uruchamiania GUI poprzez
374 podanie nazwy "NONE".
375 Zobacz ":help gui-init" by poznać więcej szczegółów.
376 .TP
377 \-V[N]
378 Tryb gadatliwy. Wypisz wiadomości o tym jaki pliki są wczytywane
379 i o informacjach pobieranych i dodawanych do pliku viminfo. Opcjonalny
380 argument N jest wartością 'verbose'. Domyślnie 10.
381 .TP
382 \-v
383 Uruchom
384 .B Vima
385 w trybie Vi, tak jakby program był nazwany "vi". Ma znaczenie
386 tylko wtedy jeśli program nazwany jest "ex".
387 .TP
388 \-w {plik}
389 Wszystkie wciśnięcia klawiszy, aż do zakończenia działania programu,
390 są zapisywane w {plik} .
391 Użyteczne jeśli chce się stworzyć skrypt do użycia z "vim \-s" lub
392 ":source!".
393 Jeśli {plik} istnieje, znaki są dopisywane.
394 .TP
395 \-W {plik}
396 Podobnie do \-w, ale istniejący plik jest nadpisywany.
397 .TP
398 \-x
399 Użyj szyfrowania podczas zapisywania plików. Zostaniesz poproszony
400 o podanie klucza.
401 .TP
402 \-X
403 Nie łącz z serwerem X. Skraca czas uruchamiania w terminalu, ale tytuł
404 okna i schowek nie będą wykorzystywane.
405 .TP
406 \-y
407 Uruchom
408 .B Vima
409 w łatwym trybie, tak jakby program został wywołany "evim" lub "eview".
410 .B Vim
411 będzie zachowywał się bardziej jak edytor kliknij-i-wpisz.
412 .TP
413 \-Z
414 Tryb ograniczony. Zachowuje się jakby nazwa programu zaczynała się od
415 "r".
416 .TP
417 \-\-
418 Oznacza koniec opcji.
419 Argumenty po tej opcji będą traktowane jak nazwy plików. Używa się do
420 otwierania plików, których nazwy zaczynają się od '\-'.
421 .TP
422 \-\-echo\-wid
423 Wyłącznie GTK GUI: wypisz ID okna na standardowe wyjście.
424 .TP
425 \-\-help
426 Wyświetl informację o pomocy i zakończy, to samo co"\-h".
427 .TP
428 \-\-literal
429 Potraktuj nazwy plików dosłownie i nie rozwiązuj kwantyfikatorów. Nie
430 ma znaczenia na Uniksach gdzie powłoka rozwiązuje kwantyfikatorów
431 .TP
432 \-\-noplugin
433 Pomiń ładowanie wtyczek. Implikowane przy \-u NONE.
434 .TP
435 \-\-remote
436 Połącz się z serwerem Vima i edytuj w nim resztę argumentów. Jeśli nie
437 znaleziono serwera zostanie zgłoszony błąd a pliki będą otwarte
438 w bieżącym Vimie.
439 .TP
440 \-\-remote\-expr {wyrażenie}
441 Połącz z serwerem Vima, rozwiąż w nim {wyrażenie} i wypisz rozwiązanie
442 na standardowe wyjście.
443 .TP
444 \-\-remote\-send {klawisze}
445 Połącz z serwerem Vima i wyślij do niego {klawisze}.
446 .TP
447 \-\-remote\-silent
448 Tak samo jak \-remote, ale bez ostrzeżenia kiedy nie znaleziono
449 serwera.
450 .TP
451 \-\-remote\-wait
452 Tak samo jak \-remote, ale Vim nie zakończy dopóki pliki nie zostaną
453 otwarte.
454 .TP
455 \-\-remote\-wait\-silent
456 Tak samo jak \-\-remote\-wait, ale bez ostrzeżenie kiedy nie
457 znaleziono serwera.
458 .TP
459 \-\-serverlist
460 Wypisz nazwy wszystkich serwerów Vima jakie można znaleźć.
461 .TP
462 \-\-servername {nazwa}
463 Użyj {nazwa} jako nazwy serwera. Wykorzystane dla bieżącego Vima o ile
464 nie połączone z argumentem \-\-remote, wtedy jest to nazwa serwera do
465 połączenia.
466 .TP
467 \-\-socketid {id}
468 Wyłącznie GTK GUI: Użyj mechanizmu GtkPlug by uruchomić gvima w innym
469 oknie.
470 .TP
471 \-\-version
472 Wypisz informację o wersji i zakończ.
473 .SH POMOC ON-LINE
474 By rozpocząć wpisz ":help" w
475 .B Vimie
476 Wpisz ":help temat" by uzyskać pomoc na określony temat.
477 Przykład: ":help ZZ" by uzyskać pomoc na temat polecenia "ZZ".
478 Użyj <Tab> i CTRL\-D aby uzupełnić tematy (":help
479 cmdline\-completion"). W plikach pomocy istnieją znaczniki by ułatwić
480 skakanie z jednego miejsca do innego (rodzaj linków hipertekstowych,
481 zobacz ":help").
482 Można w ten sposób zobaczyć całą dokumentację, np. ":help syntax.txt".
483 .SH PLIKI
484 .TP 15
485 /usr/local/lib/vim/doc/*.txt
486 Dokumentacja
487 .B Vima
488 Użyj ":help doc\-file\-list" aby uzyskać pełną listę.
489 .TP
490 /usr/local/lib/vim/syntax/syntax.vim
491 Globalne uruchamianie podświetlania składni.
492 .TP
493 /usr/local/lib/vim/syntax/*.vim
494 Pliki składni dla różnych języków.
495 .TP
496 /usr/local/lib/vim/vimrc
497 Globalny plik uruchamiania
498 .B Vima
499 .TP
500 ~/.vimrc
501 Osobiste parametry uruchamiania
502 .B Vima
503 .TP
504 /usr/local/lib/vim/gvimrc
505 Globalne uruchamianie gvima.
506 .TP
507 ~/.gvimrc
508 Osobiste parametry uruchamiania gvima.
509 .TP
510 /usr/local/lib/vim/optwin.vim
511 Skrypt używany w poleceniu ":options", dobry sposób do przeglądania
512 i ustawiania opcji.
513 .TP
514 /usr/local/lib/vim/menu.vim
515 Globalne uruchamianie menu gvima.
516 .TP
517 /usr/local/lib/vim/bugreport.vim
518 Skrypt służący do tworzenia raportów o błędach. Zobacz ":help bugs".
519 .TP
520 /usr/local/lib/vim/filetype.vim
521 Skrypt do wykrywania typu pliku według jego nazwy. Zobacz ":help 'filetype'".
522 .TP
523 /usr/local/lib/vim/scripts.vim
524 Skrypt do wykrywania typu pliku według jego zawartości. Zobacz ":help 'filetype'".
525 .TP
526 /usr/local/lib/vim/*.ps
527 Pliku używane do drukowania PostScriptu.
528 .PP
529 Najświeższe wiadomości na stronie
530 .B Vima:
531 .br
532 <URL:http://www.vim.org/>
533 .SH ZOBACZ TAKŻE
534 vimtutor(1)
535 .SH AUTOR
536 .B Vim
537 został napisany przez Brama Moolenaara z dużą pomocą innych osób.
538 Zobacz ":help credits" w
539 .B Vimie.
540 .br
541 .B Vim
542 bazuje na Steviem, nad którym pracowali: Tim Thompson, Tony Andrews
543 i G.R. (Fred) Walter.
544 Mało już zostało z oryginalnego kodu.
545 .SH BŁĘDY
546 Prawdopodobne.
547 Zobacz ":help todo" by poznać listę znanych problemów.
548 .PP
549 Pamiętaj że pewna ilość problemów, które mogą być uznawane przez
550 niektórych ludzi za błędy są w rzeczywistości spowodowane wiernością
551 w odtwarzaniu zachowania Vi.
552 Jeśli sądzisz, że inne rzeczy są błędami "ponieważ Vi robi to
553 inaczej", powinieneś przyjrzeć się bliżej plikowi vi_diff.txt (lub
554 wpisać ":help vi_diff.txt" w Vimie).
555 Sprawdź także opis opcji 'compatible' i 'cpoptions'.